Son üstadımız NECMEDDİN OKYAY(Resmin Kaynağı : turkokculugu.com - Metin Ateş)
Bu güne kadar geleneksel okçuluğumuza sahip çıkamadık. Sadece Kemankeş gurubu var, Türk-Osmanlı okçuluğuna sahip çıkıp yaşatmaya çalışan. Oysa ki devletin bir desteği yok, yani devleti temsil eden Okçuluk Federasyonu'nun bir çalışması yok bu alanda. Tabi ki haklı olarak; biz uluslararası federasyonun faaliyetlerine katılıyoruz, geleneksel okçuluk bizim statümüzde yok diyecekler.
İşin aslı öyle değil; bakın Kore tam anlamıyla sahip çıkmış okçuluğuna, hem günümüz okçuluğuna hem geleneksel okçuluğuğa, başarıları da oradan geliyor. Tarihine sahip çıkamazsan başaramazsın.
Adamlar hem günümüz okçuluğunda ülkelere okçuluk öğretiyor hem geleneksel okçuluklarını bize öğrtetiyorlar, bizim yapmamız gerekeni onlar yapıyor, helal olsun.
Ülkelerimizin okçuluk amblemleri aynı, hatta gördüklerinde çok şaşırmışlar.
Bakın FITA' nın antrenörlerinin çoğu Kore'li ve Dünya' ya okçuluğu öğretmeye devam ediyorlar.Bir çok ülkenin baş antrenörleri ve danışmanları Kore'li, İran ve Irak' ta da Kore'li okçuluk hocaları var, biz de bile.
Niye, çünkü çok başarılılar, çünkü tarihlerini filizlendirip yeşertmişler. Binlerce yıllık tarihimizi incelersek gerilerde bir yerlerde dedelerimiz birlikte yay ve ok yapmışlardır Kore'lilerle mutlaka.Ve inanın bizim kadar okçuluk sporuna önem veren bir millet olmadı daha, ne yazık ki bizim ülkemiz Dünya' nın merkezi ve Dünya' daki bütün madenlerin yarısından çoğu bizim ülkemizde, o yüzden bir rahat bırakmadılar bizi.
En sonunda kurtuluş savaşında Allah'ın izniyle tekrar dirildik. Ama zor oldu toparlanmamız, rahmetli Mustafa Kemal Atatürk ölümünden bir kaç sene önce Okçuluk sporunun canlandırılması için emir vermişti. Bir kaç yıl canlılık yaşandı ama toparlanan tüm okçuluk kitap ve belgeleri bir gecede talan edildi, Atatürk ölüncede gerçek okçuluk sporu hamisiz kaldı, yazık.
1960 lı yıllarda tekrar toprlanmaya çalışan okçuluğumuz 1981 yılına kadar şöyel böyle devam etti, 1981 yılından beri olan gelişmelerde malum.
1960 lı yıllarda tekrar toprlanmaya çalışan okçuluğumuz 1981 yılına kadar şöyel böyle devam etti, 1981 yılından beri olan gelişmelerde malum.
Sonuçta; gerçek ve kalıcı başarıları yakalamak istiyorsak ilk önce özümüze dönüp kendi ekolumuzu oluşturmamız gerekiyor. Herkes; Türk okçuluğuna, gerçek ata sporumuza sahip çıksın, çocuklarımıza öğretecek bir ata sporumuz kalsın, diyorum.
-Resimler : koreanarchery.org
Yorumlarınız :
2 yorum:
Elinize sağlık hocam.
Ridvan hocam,
Elinize, akliniza, dimaginiza saglik. Siz buradan Kore'nin neden okculukta basarili oldugunu cozmussunuz, darisi bizim Federasyonun basina...
Yorum Gönder